11 juli
Na een stevig ontbijt van rijst met ei en kip (moeder en kind), met de bus, treintje, trein en metro weer naar Tokyo. Na wat uitgeput te hebben zijn we nog naar de imperial garden geweest, want die zijn op vrijdag (en maandag) gesloten. Was wel leuk, maar niet heel bijzonder… het was er vooral heet en ik ben lek gestoken door de muggen.
Daarna weer naar Roppongi waar we naar de Tokyo observatory tower op de 52e verdieping een mooi uitzicht hadden over de stad. Ook was er een museum met een tentoonstelling over liefde. We zijn daar ook nog naar het skydeck geweest, 4 verdiepingen hoger. Waar de helikopter landingsplaats is. Het was inmiddels donker geworden dus alle lichtjes van de stad gingen aan.
Met inmiddels flink wat trek zochten we een restaurantje in toch best wat sjieke Roppongi hills, we kwamen terecht bij Yakitori-Hachibei, waar we aan de bar een menu van yakitori en andere hapjes kregen. Alle mensen hier zijn heel nieuwsgierig waar je vandaan komt. Gelukkig weet ik inmiddels het woord voor Nederland in het Japans (Oranda) Anders hebben ze echt geen idee waar dat ligt hahaha.
12 juli
Eindelijk eens uitgeslapen tot 8:30, wat ontberen en toen naar de Koishikawa Korakuen tuinen gegaan, heel mooi, alleen waren ze de boel een beetje aan het verbouwen. Op het heerst van de dag zijn we maar het aquarium van Sunshine city geweest. Altijd leuk vissen en kwallen 😉
In Shibuya, staat een standbeeld van een hond (Hachiko) die daar 9 jaar iedere dag op zijn baasje heeft gewacht om hem op te halen terwijl ie al dood was, ahhhhhh je weet wel waar die film met Richard Gere van gemaakt is. Het duurde even voordat we hem vonden want de kaarten die op straat hangen zijn niet allemaal op het noorden georiënteerd, wat mij helemaal in de war maakt.
We eten in een soort Ramen snackbar. Bij de automaat bij de ingang stop je geld in en toetst in wat je wil hebben, die print bonnetjes uit die je aan de bar afgeeft. Grappig systeem.
Als laatste zijn we nog even op een bankje geploft in Takeshita straat waar veer jongeren rondlopen, je ziet vooral veel hele hoge hakken en hele korte jurkjes, af en toe groen haar, maar verder niet heel extreem. Wellicht is het beter om op zaterdag te gaan maar ja, dan moeten we alweer weg.
Hotel | Hotel Villa Fontaine Tokyo Hatchobori |
Receptie | vriendelijk en ze spreken gewoon engels |
Bereikbaarheid | 15 minuten lopen vanaf Tokyo centraal station |
Bed | beetje aan de harde kant, maar wel comfortabel |
Gordijnen | voldoende donker |
Lift | 2 liften en ze zijn best snel, we zitten op de 12e verdieping |
Gangen | netjes, schoon geen rare luchtjes |
Ontbijt | vanalles wat, maissoep, roerei, gehaktballetjes, sla, broodjes, croisantjes, jam, koffie, thee en sinaasappelsap |
Ligging | centrum van Tokyo, veel restaurantje in de buurt |
WIFI | in de lobby, internet met kabel op de kamer |
Overige bijzonderheden | Marcel had een pleister nodig en die hadden ze meteen. |
Zou ik hier nog eens terugkomen | zeker |
Terug naar overzicht
Geef een reactie